Қиматҳо – қисми бепазирини ҳаётимон аст. Мо ҳар рӯз қиматҳо гирифтамон, гузашта ва ҳатто ба вуқуф намоҳиямон. Аз он кӣ, ки оё пеш аз соат бедаҳем, ки ба кормандӣ бафазоем, то ин ки чӯи харидани оғоз дар дуконо – дар ҳамаҷо мо қарорҳо гирифтамон, ки ҳосилҳо ва хатарҳои мумкиниро бо иҷтимоиёт шумора кардамон. Ҳангомӯ гуфт, ки куроши қарзии оммаҳ дар контексти официёлӣ, мисолан, муштарӣ бозиодагӣ, бозиҳои молиявӣ ё ҳатто мусобиқаҳои ҷисмонӣ, савол пайдо мешавад: куҷо саришруф дар баёни шоиста шудан ва хатари номувофиқ назорат шавад? Чӣ тавр этикавӣ ва адолатпарастона қиматҳоиро танзим мекунад?
Melbet барои бозиҳои шоиста
Бояд ёд карда шавад ва дороҳои онлайн букмекерӣ, мисолан https://melbet.org/tj/mobile, ки дармондӣ дар бозиҳои азмош барои маҳбубони оммаҳ зиёдтар маъруф мешавад. Melbet имкониятҳои зиёди азмошҳо ва бозиҳои мухталиф, бонусҳо ва тақдири навбатии машғулотҳо барои муштарини худро пешниҳод медиҳад. Ҳоло, дар ҳолати кӯҳнаи монанд, зиёд муайян ба фарзандони омма ва ҷомеи ҳамсоя барои пардохти фарзҳоҳои мустақим ва таъҳироти азарти муштариҳо кушода шавад, шарт муҳими муштарини оммаҳ ва дар ҳамсоя кӯшиши ҷавононро муқобил шавад.
Маънои этикавӣи қиматҳо
Кӯмакро идомаҳои, ки бояд дар гирифтани қарор дар бораи он, ки вай ҳам бояд я вай намебояд ба идора оварда шавад. Як аз пешбинӣҳои муҳим асосӣ пешниҳоди намудани афсонавӣ ҳаст, ки аз ҷоиҳои ба мардум ва ҷомеа дар кулсаро дар наздики. Мисолан, бозиҳои азмоши ба игора метавонанд ба таваллуди унсурҳои бахабар ва муаммоҳои молии барои баъзе мардумҳо оворӣ, ки дар натиҷаи он ба аилавҳо ва ҷомеа дар кулсаро афсонавӣ гардонанд. Бисёр зарур аст, ки қиматҳои этикавӣ бо таваққуфи маводи, адолат ва ҳамсодиронӣ асосҳо шаванд, то хатари унсурҳои кишварӣ нишондода мешавад.
Як масъалаи муҳим дигар – баробарӣ ва ростӣ дар қиматҳоҳо аст. Дар кӯшешҳои зиёд, мисолан дар бозиҳои молиявӣ ё мусобиқаҳои ҷисмонӣ, хатари маҳдуди сафаҳо ва гаштҳо мавҷуд аст. Мисолан, таҳаввурҳои дар бозиҳои молиявӣ метавонанд ба фарзандони аз муштариҳои маҳсус ҳамроҳӣ кардан марҳалаи иттифоқ шаванд. Пас то, қиматҳои этикавӣ бояд аз варзиши шӯъбаҳои чистӣ, ростӣ ва адолатсозият эҷод карда шаванд, то хатари практикҳои фаронсарадорӣ кам карда шавад.
Дар иловагӣ, муҳим аст, ки масъалаҳои ахлокӣ дар бораи қиматҳоҳо роҳбарӣ карда шаванд. Мисолан, бисёрон афкор мекунанд, ки қиматҳо дар бораи воқеаҳои муайян, мисолан қиматҳо дар мусобиқаҳои ҷисмонӣ ё воқеаҳои сиёсӣ, аз ҳолати ахлокӣ номувофиқ мебошад. Ин муносибат бо он, ки қиматҳо дар якчанд хўсусиятҳо, мисолан қиматҳо дар мусобиқаҳои спортӣ ё сиёсӣ, метавонад ба комерсиюҳои зиёд ва фасодҳои спорт ё сиёсӣ кардан ва ҳамчунин таъсирҳои номардумон ва арзишҳоҳои обшуморо дар ҷамъият ва қадрҳо мавҷуд дорад.
Ба қайд гирифтани гунаҳҳои позитивӣ ҳам зарур аст. Мисолан, қиматҳо метавонад ба фароҳият ва тарроҳи фанавоият дар саҳояҳои мухталиф, мисолан технологияҳо ва саҳнаҳои оҳангӣ истифода бардорад. Пас то, қиматҳо метавонад манбаъи фароҳият ва шодӣ барои бисёрон аз мардумон бошад, агар онҳо ба ҷавобгарӣ ва осмонварошӣ ҳоли доданд.
Як аз аҳамиятҳои дигари дар этикавӣи қиматҳо масъалаи тавонооти қиматҳо дар дараҷаи хайриёт обшуморӣ аст. Мисолан, дар кишварҳо, ки бозиҳои азмош пешбинанд шуда ё маҳдуд шудаанд, ворид кардани қиматҳоҳои қонунӣ метавонад ба ороишҳои касбҳои давлат амал кунад, ки ба сабаби ҳамбастаҳои оммаҳ ва эҳтиётҳои иҷтимоии нав баргузор мешавад. Аммо ин метавонад ҳам дар истифодабарӣ барои шафоҳои маҳдудҳои омма фарз карда шавад.
Ҳамчунин, маҳаллии қиматҳо дар ҳифзи унсурҳои идоравӣ аз натиҷаҳои номардумон камрасона мебошад. Мисолан, кӯдакон ва навқуронҳо метавонанд ба таъсири идориҳои бозиҳои азмош, ки ақлиҷузои барои ҷалбгирӣ ҳамкасбӣ шудаанд, даъватдошанд, пас кафолатҳои муносибаҳои ҳастӣ ва дурӯғшавӣ аз бозиҳои азмошро пешниҳод карда шавад.
Ҳамчунин, маънои глобалӣ дар этикавӣи қиматҳоҳои маҳсус муҳим аст. Мисолан, дар кишварҳои мустақаррор, бозиҳои азмош ва қиматҳо метавонанд обектҳои иҷрои коргарӣ ва сахмгузорӣ аз тарафи корпоратсияҳои байналмилалӣ шаванд, ки метавонанд ба зиёда шудани фароҳият ва ҳайриёт оммаҳ ва адолати иҷтимоии норавон муносибат диҳанд.
Мажмуъаи государство дар таҳлили қиматҳоҳо муҳим аст. Назоратгоҳҳои давлатӣ бояд таҳкимҳои мунозаратӣ барои нигаронӣ ва таҳкими қиматҳо бо мақсади ҳифзи масъулияти оммавӣ ва амин кардани адолат ва ростӣ дар ин соҳа истифода барорасонанд.
Хулоса
Дар хулоса, этикаи қиматҳо – ин масъалаи бишком пешниҳод кардашуда ва кӯмакӣ иловагӣ мебошад, ки талаб мехоҳад таъмин кунад ва азгинии масъулияти маҳаллиӣ ва дигар аспектҳоро муҳофизат намояд. Муҳим аст, ки ба ҷустуҷу ба таъмин кардани тавонооти фарзандон ва амин кардани қиматҳо аз зарарҳои фарзишгоҳӣ пешниҳод карда шавад.
Мустақболи этикаи қиматҳо аз мо – аз он, ки мо чӣ гуна дастгириҳои худро амал мекунем ва қадрҳои мо чист? Танҳо бо иҷтимоиёти дарозгарди, ростӣ ва адолатнамоӣ мехоҳим, ки мо метавонем қиматҳои этикавӣ ва ҳамарагӣ пешниҳод кунем, ки сабаби фароҳияти ва омзарории қиматҳо шавад, на фасли писардошӣ ва ҷангҳо. Ҳамчунин, этикаи қиматҳо – ин масъалаи бишком пешниҳод кардашуда ва кӯмакӣ иловагӣ мебошад, ки талаб мехоҳад таъмин кунад ва азгинии масъулияти маҳаллиӣ ва дигар аспектҳоро муҳофизат намояд.
